Autor: Suzanne Collins
Seria: Kroniki Podziemia
Wydawnictwo: IUVI
Ilość stron: 334
To nie koniec przygód
w Podziemiu.
Od chwili kiedy Gregor przypadkiem trafił do Podziemia minęło już kilka miesięcy. Chłopiec poprzysiągł sobie, że już nigdy tam nie wróci. Jednak kiedy Podziemni potrzebują pomocy w związku z kolejną przepowiednią zdają sobie sprawę, że jedynym sposobem, aby sprowadzić Gregora ponownie pod ziemię jest porwanie jego siostry, Botki.
Gregor postanawia podjąć wyzwanie i w towarzystwie swojego nietoperza, Aresa wyrusza na poszukiwania Mortifera, białego szczura, którego dotyczy Przepowiednia Zagłady. Znajdzie się w sytuacji, gdy zagrożone będzie to co jest dla niego najważniejsze oraz będzie musiał podjąć decyzje o życiu i śmierci, które zawarzą o przyszłości Podziemia.
Gregor i Przepowiednia Zagłady to druga książka w pięciotomowej serii autorstwa Suzanne Collins. Teoretycznie są to powieści skierowane do zdecydowanie młodszych odbiorców niż ja, ale uważam, że często wiek to po prostu liczba i czerpałem sporo przyjemności z lektury tej pozycji.
Jest to bardzo szybka lektura chociażby dlatego, że mamy do czynienia z dużą czcionką, a tym bardziej, że historia jest na prawdę wciągająca.
Przeczytałem tę powieści w około trzy dni co z jednej strony było świetne i skojarzyło mi się z oglądaniem filmu ze względu na tempo wydarzeń, ale z drugiej uważam, że nie wczułem się aż tak bardzo jak w poprzedni tom, bo nie spędziłem przy tym więcej czasu.
Ze względu na to kto został wybrany na odbiorcę tej historii, nie jest ona najbardziej skomplikowaną, z którą możecie mieć styczność jednak ciągnie ze sobą ważne wartości takie jak rodzina i poświęcenie.
Skoro o rodzinie mowa, mam słabość do Botki, malutkiej siostry Gregora, która przypomina mi moją, prawie dwuletnią, siostrzyczkę. Jest ona taka urocza, niewinna i ma wielkie serce. Bardzo często jak tylko pojawiła się a kartach powieści albo coś powiedziała od razu pojawiał się uśmiech na mojej twarzy.
Jestem fanem tej serii. Uważam, że książki za lekkie, przyjemne i z ciekawą przygodą, która dzieje się w interesującym świecie, którym jest Podziemie. Miejsce, w którym możemy spotkać ogromnych rozmiarów szczury, karaluchy, nietoperze i pewnie inne istoty, które nie zostały jeszcze dla nas przedstawione. A pośród nich są fioletowoocy ludzie, którzy całe swoje życie spędzili pod ziemią. Latają na wielkich nietoperzach i mieszkają w królestwie zwanym Regalią.
Dajcie znać czy czytacie tą serię i co o niej sądzicie?
Zobacz także:
A tymczasem...
CZYTELNICZEGO DNIA ŻYCZĘ!
Osobiście przeczytałam jedynie pierwszą część. Historia ta jakoś bardzo mnie do siebie nie przekonała :(
OdpowiedzUsuńPozdrawiam,
http://miedzypolkami-ksiazki.blogspot.com/2016/04/sekretny-swiat-maej-czytelniczki-pytania.html
Ja uwielbiam książki przygodowe dla młodszej młodzieży! :D Wszystko dzieje się tak szybko, jest lekko, przyjemnie i kolorowo - jakby się oglądało film. No i Suzanne Collins <3 Bardzo prawdopodobne, że przeczytam :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
www.bookish-galaxy.blogspot.com
Mój blog znajduje się pod nowym adresem i prosiłabym cię o zaktualizowanie u mnie w obserwatorach, byś mogła trafić na mój blog (najpierw usuń z obserwowanych, później dodaj ponownie).
OdpowiedzUsuńZ góry dziękuję za wyrozumiałość i przepraszam za zbędny spam. :)
http://lost-in-my-books.blogspot.com
PS. Postaram się później przeczytać twoją recenzję. :)
Cześć :)
OdpowiedzUsuńTrafiłam na Twojego bloga niedawno ale bardzo mi się podoba. Przeczytałam już większość recenzji i dzięki Tobie wreszcie zabrałam się za Percy'ego.
"Gregora i przepowiedni zagłady" jeszcze nie czytałam, ale mam zamiar zrobić to w najbliższym czasie :)
A' propos Twojego postu o premierach (przepraszam, po prostu musiałam to napisać xD) to bardzo bardzo polecam "W Ramionach Gwiazd". Jest to moja ulubiona książka i mimo, że raczej nie czytam książek kilka razy, to tą przeczytałam już trzy xD
Pozdrawiam
Natalia
Cześć! Czytam Twojego bloga już od dawna i uważam,że jest genialny! To właśnie dzięki Tobie pragnę zapoznać się z twórczością pani Miszczuk lub Susan Ee. Jestem także na bieżąco z filmikami na YouTube. Jesteś mega pozytywną osobą i jak Cię oglądam to sama do siebie się uśmiecham :D Życzę Ci powodzenia w pisaniu książki. Trzymam kciuki i mam nadzieję, że kiedyś przeczytam Twoją powieść (na pewno będzie genialna)! O! Dziękuję Ci, bo to dzięki Tobie w końcu założyłam bloga! Filmik "Piszę książkę" był dla mnie tak motywacyjny, że w końcu się przełamałam. Może to nic takiego, w końcu w dzisiejszych czasach bloguje bardzo dużo osób, ale ja nie jestem zbyt pewna siebie i dla mnie to coś znaczy! Nie wiem, dlaczego zdecydowałam się napisać do Ciebie za pośrednictwem komentarza. Chciałam Ci po prostu powiedzieć, że w jakiś sposób mnie motywujesz. Dziękuję. Życzę sukcesów i kariery pisarskiej. Pozdrawiam ;) Anonimek (nie jestem zbyt pewna siebie :D )
OdpowiedzUsuń