Papierowe Miasta - recenzja książki

Papierowe Miasta

Tytuł: Papierowe Miasta
Autor: John Green
Wydawnictwo: Bukowy Las
Ilość stron: 393

Pójdziesz do Papierowych Miast i

nigdy już nie powrócisz.

  Quentin Jacobsen, inaczej Q, jest osiemnastolatkiem od lat zakochanym w swojej koleżance Margo Roth Spiegelman. W dzieciństwie przeżyli razem coś czego nie da się zapomnieć. 

  Teraz chodzą do tego samego liceum. Życie Q prawdopodobnie toczyłoby się dalej swoim rutynowym i przewidywalnym torem gdyby nie pewien wieczór, w którym Margo wkracza do jego życia w stroju nindży i wciąga go w niezły bałagan, po czym znika. Przepada jak kamień w wodę. 

  Quentin próbuje odnaleźć fascynującą Margo Roth Spiegelman podążając tropem skomplikowanych i nie do końca jasnych wskazówek, które po sobie pozostawia.

  Krótko mówiąc: przygoda, która zmieni życie młodego chłopaka.

  Papierowe Miasta są czwartą książką John'a Green'a, którą miałem przyjemność przeczytać. Wiedziałem, że to będzie coś wspaniałego i Pan Green mnie nie zawiódł. 

  Gdybym miał poWiedzieć o Czym jest tA powieŚć myślę, że odpowieDziałbym, że jest Ona o odkryWaniu Prawdy. o Uświadamianiu sobie, że nie Wszystko jeSt takie Jak nam się wYdaję, że lUdzie nie zAwsze są tacy Jak myślimy, że To co wydajE nam się Być prawdą nie zawsze Musi nią byĆ. 

  Uważam, że paPieroWe MiasTa to wspanIała Historia, kTóra sprawia, Że inAczej spojrzymy Na pewne Sprawy czy na pEwnych ludzi. 

  Przeczytałem ją podczas ReadWeek'u i (prawie) codziennie czytałem 100 stron. Dzięki temu jeszcze łatwiej było mi stwierdzić, że książkę można podzielić na 3 lub 4 części. (Teraz połączyłem fakty, że ta książka przecież faktycznie jest podzielona na 3 części, ale pomińmy to, okay?)

  Każda z nich jest inna i ma trochę inny klimat. Według mnie część 1 jest trochę przygodowa, tajemnicza, zabawna, ale z pewnymi głębokimi momentami typowymi dla książek Green'a. Cześć 2 ma w sobie tajemnice i jest jakby detektywistyczna. Cześć 3 jest zabawna, przygodowa i na koniec wszystkie karty wychodzą na jaw. 

  Niektóre momenty w książkę, mam na myśli te z części drugiej, kojarzyły mi się z Szukając Alaski. Nie chcę spojlerować dlatego lepiej nie będę mówił dlaczego, ale mam nadzieje, że osoby, które czytały zrozumieją. 

  Momentami czytają tą książkę po prostu się śmiałem. Po raz kolejny - John jest genialny. W historię z przesłaniem, która mocno trafia do czytelnika i niesie ze sobą pewne wartości, potrafi tak wspaniale połączyć z humorem, że ciężko jest mi do czegokolwiek się przyczepić. Nawet takie rzeczy jak zwykła nazwa użytkownika na jakimś portalu internetowym w jego książkach może być śmieszne. Te szczegóły to coś wspaniałego. 

  Z tego co można wywnioskować czytając książki tego autora jest to, że niewątpliwie tworzy wyjątkowe postacie żeńskie. Ta książka jest tego przykładem. 

  Margo jest wyjątkową dziewczyną. Jest fascynująca i popularna. W jej mieście wiele osób słyszało historie o wspaniałej Margo Roth Spiegelman. Dziewczynie, która przez kilka dni podróżowała razem z cyrkiem lub samotnie wyjechała do Missisipi. Znika od tak na kilka dni, by potem powrócić do papierowego miasta. Lubiana przez wiele osób lecz kto zna prawdziwą Margo Roth Spiegelman? Jak się okazuję nikt. Nawet ludzie z jej najbliższego otoczenia.

  Każdy ma własną Margo. 

  Margo córkę. Margo siostrę. Margo przyjaciółkę. Margo sąsiadkę. Margo uciekającą z domu. Margo, dziewczynę, która jest jak balon. Margo uczennicę. Margo, która uważa, że litery w środku słowa też zasługują na to by być wielkie. Margo żywą legendę. 

  Ile z tego co ludzie myślą jest ich wyobrażeniem a ile jest prawdą? Jak dobrze znamy osoby, które codziennie obracają się w naszym towarzystwie? 

  Papierowe Miasta jest nie wątpliwie wspaniała książką, która kolejny raz utwierdza mnie w przekonaniu, że John Green jest świetnym pisarzem. 

  Z czystym sumieniem mogę polecić ją dla osób, które jeszcze jej nie czytały, a które zdecydowanie powinny to zrobić. 

Dajcie znać czy czytaliście tą książkę. Jeżeli tak, to co o niej sądzicie?

(No i... czy recenzja jest okay :) )

Zobacz także:

John Green jako autor tygodnia: John

Serdecznie pozdrawiam i bardzo dziękuję dla jedynej i wspaniałej Anity z BookReviews by Anita, która dała mi też książkę i jest największą (wcale nie, ona nie lubi...) fanką twórczości John'a Green'a. Wysyłała mi tą książkę z bólem serca. (To nie prawda. Anita nie wiem o czym to nawet jest).

Jeżeli jeszcze jakimś cudem jej nie znacie to zapraszam na YouTube'y.

Anitko, ogromnie Ci dziękuję! 

Kanał Anity <3