W przeszłości nie miałem wiele styczności z poezją z własnej woli jednak miałem epizody z nią związane i coraz bardziej mnie ona interesuje.
Ostatnio zacząłem pisać wiersze. Poetą siebie nie nazwę, dopiero zaczynam myśleć o pisaniu mojej poezji na poważniej jednak czerpię z tego sporo przyjemności. Kilka dni temu napisałem wiersz, który pokazałem mojemu koledze. Przeprowadziliśmy bardzo ciekawą konwersację, w której to on próbował go zinterpretować. Uważam, że to jest niesamowite, że każdy człowiek może mieć inne spojrzenie na ten sam tekst. To jak on go zrozumiał może być kompletnie czymś innym dla kogoś innego. Czy nie jest to wspaniałe?
Kiedyś usłyszałem, że w innych ludziach widzimy to co mamy w sobie. Myślę, że czasami to jak coś interpretujemy może powiedzieć coś o nas.
Często jestem perfekcjonistą i chciałbym jeszcze popracować nad częścią tego wiersza jednak z miłą chęcią bym się nim z wami podzielił.
W sumie to nie czytam poezji. Nie wiem do końca dlaczego, ale chyba przez to, że nie odnalazłam wiersza dla siebie. Czasami coś mi się spodoba na lekcji w szkole, lecz nigdy nie na tyle aby poszukać czegoś podobnego lub fajniejszego. Jednak ostatnio poezja mnie prześladuje - trochę dziwnie to zabrzmiało. Ostatnio rozmawiałam z dziewczynami z internetu oraz z przyjaciółkami, dlatego zastanawiam się nad przeczytaniem.
OdpowiedzUsuńZ chęcią zobaczyłabym co napisałeś, mam nadzieję, że kiedyś będę miała okazję.
Pozdrawiam,
Natalia :)